Lieve allemaal,
Het zonnige en in herfstkleuren getinte Nederland hebben we 17 oktober na een verblijf van 6 weken weer achter ons gelaten. Wat ons betreft hadden we graag iets langer willen blijven, want door tijdgebrek hebben we een aantal mensen niet of te weinig gesproken en/of gezien. Er moet veel geregeld worden, maar gelukkig hebben we ook heel gezellige, soms emotionele avonden doorgebracht met familie en vrienden. Het verbaast ons wel hoe snel we ons aanpassen (laten meesleuren misschien) aan de westerse hectiek na de onwennigheid en het gevoel in een heftige storm beland te zijn gedurende de eerste paar weken. Volgend jaar komen we om deze redenen minimaal twee maanden naar Nederland.
Naar Schiphol gebracht door René, Veroni en Dennis met slechts 34 kilo overgewicht, waarvan het grootste deel weggestopt in onze loodzware handbagage. De baliejuffrouw is een heel lief meisje, laat ons zonder problemen door. Het afscheid van Veer is weer zeer emotioneel. Bij de enorm drukke paspoortcontrole staan we duidelijk in de verkeerde rij, waarbij het langzaam tot ons doordringt dat we wel een beetje laat zijn. Mogen van een vriendelijk bejaardenechtpaar gelukkig voorgaan in hun rij, anders hadden we het vliegtuig zeker gemist (zou niet de eerste keer zijn). Natuurlijk gaan alle alarmen af als Yvon door de handbagagecontrole gaat, waarna ze eindeloos uitgebreid wordt betast door een dame die duidelijk houdt van haar werk. Ook de rugzak moet open om onze op de scan vreemd uitziende zware spullen voor de boot te onderzoeken. Op dat ogenblik horen we onze namen omroepen door de hele luchthaven. In vliegende vaart naar de incheck terminal, nog een heel eind als je dat rennend moet afleggen, en als laatsten gaan we hijgend aan boord!
Als we ons naar onze plaatsen hebben gewrongen, komt Agnes naar ons toe. We kennen haar als lieve vriendin en ex medewerkster van The Garden. Zij is purser bij Air Holland en heeft twee plaatsen business class voor ons geregeld! Wat een luxe, heerlijke, elektrisch verstelbare stoelen waarin je bijna kunt liggen en natuurlijk de overdaad aan hapjes en drankjes die bij een honderden dollars duurder ticket horen. Maarten vergeeft me alleen niet dat ik hem niet wakker maak voor een bakje Haägendas ijs. Maar we genieten volop en de vlucht vliegt voorbij. Bedankt Agnes voor alle goede zorgen en gezelligheid!
Op St. Maarten, waar we als tussenstop een week vakantie houden, voordat we flink de handen uit de mouwen gaan steken in Trinidad om de boot weer vaarklaar en in het water te krijgen, weten we de weg en in korte tijd zitten we in een airconditioned auto. De vorige keer moesten we lang onderhandelen over een goede prijs, nu krijgen we hem meteen mee voor dezelfde prijs.
Een hotel vinden neemt wat meer tijd in beslag, er zijn er genoeg, maar omdat het low-season is zijn veel hotels nog dicht of is er niemand te vinden die ons kan informeren.
Maar uiteindelijk vinden we een knus studiootje. Vreemd is dat we weer erg moeten wennen aan de hitte en we liggen amechtig achter de airco. De eerste nacht slapen we 12 uur.
Op de boot hebben we een nieuw e-mail adres: PD3389@sailmail.com Door een technisch hoogstandje zijn we overal ter wereld via e-mail direct op de boot bereikbaar. Dat gaat met behulp van onze kortegolf zender/ontvanger, een wereldwijd zendamateur netwerk en een speciaal modem. Maar we kunnen alleen tekst verzenden en ontvangen, dus geen plaatjes of andere attachments. Daarvoor blijft ons hotmail adres sea_of_time@hotmail.com bestaan. Die zullen we echter niet zo vaak op post controleren. Dus voor gewone tekst berichten graag in het vervolg PD3389@sailmail.com gebruiken.
Beste mensen, het was leuk om velen van jullie gesproken te hebben, maar we vinden het ook heerlijk om ons zwerversbestaan weer op te pakken en ons naar onbekende oorden te laten waaien.
We denken aan jullie en laten spoedig weer wat van ons horen,
Yvonne en Maarten